tek başıma da kalsam, dünyanın Tüm hükümetleri ve onlara rey verenler bana karşı da olsa, dünyanın Tüm hükümetlerine karşı ayaklananlar ve onlara destek verenler bana karşı da olsa; Tüm dünya, yedi milyar küsur insan Biricik tek bana karşı da olsa...

On yedi yaşında olan Çağlar İyice konuşuyor. hatun kardeşi Çiğdem’i, onu ünlü etme ümitlerini, belediye başkanı dayısını, yakın dostu Mikrop Cengiz’i, taşra muhabbetlerini, depresyonun eşiğindeki annesini, henüz önceki sevgilisini, hiç unutamadığı dedesini, hatırlarken kahrettiği babasını anlatıyor.

Deliduman, dermansız ve güdük bir ilçeden haykırmaya başlıyor, İstanbul’a uzanıyor. Çocukluğumuzun, hatıralarımızın ve Tüm sokaklarımızın üzerinden dangır dungur geçen Bayındırlık ve Nakit iştahına lanet! Riyakâr dünyaya, Allahsız sermayeye, martılara, Ufak bir kızın kalbini kıranlara Başkaldırı ediyor. Barikatların arkasında, Nefes soluğa, yapayalnız, erken kaybeden bir delidumanın öfkesini çemkiriyor.

Emrah Serbes, Vaktin ruhunu, Gezi’nin isyancılarını, hürriyetleri için öksürenleri, yerinde duramayanları, küfredenleri, ağlamayı unutmak için yumruğunu sıkanları resmediyor.

Deliduman, büyük Vaktin ve her vakit kenarda kalanların romanı.