''Şimdiye kadar Hıristiyanlık ve İncil üstünde durdum. İslâmiyet ile Hıristiyanlık (ve Musevilik) arasında teolojik açıdan ve dinî pratikler açısından bitkisel ki önemli farklılıklar vardır. Ancak, her birinin dünya görüşü ve sosyal içeriği, yani toplumsal açıdan insanların ne olduğu ve nasıl olması gerektiğine ilişkin söyledikleri, sadece çok açıdan benzerlikler taşımakla kalmamakta, esas olarak tıpkı türden sömürü ve esaret sistemlerine de hizmet etmektedir.

Köktendinciliğin şu yada bu tipi de dahil, insanların dine derinden bağlı olduğunu ciddiye almamak onları hor görmek demektir; bu tür inançların peşine takılmış insanlarla birlikte, onları bundan vazgeçirmek için mücadele etmeyi reddetmek aslında yığınları hor görmenin dışa vurumudur. Dinin en çok ezilenler de dahil olmak üzere kamu yığınları üzerindeki etkisi onların özgürlükleri için savaşmalarını ve tüm insanlığın kurtarıcısı olmalarını engelleyen geniş pranga, geniş bir maniadır. Buna böyle yaklaşılmalı ve karşısında mücadele edilmelidir. Verili herhangi bir sürede haksızlığa ve baskıya karşı mücadelede dini inançlarına bağlı olan insanlarla birlikte olmak olası ve önemlidir.

Gerçeği, insan toplumu ve doğayla ilgili gerçeği bilinçli ve tutarlı bir bilimsel bakış açısı ve yöntemle ele almalı ve dönüştürmeliyiz. Önemli olan şudur: İnsanlık tarihinde ilk defa bunu yapma imkânı vardır. Bununla karşılaştırıldığında dinî öğreti ve gelenekle gerçeğin dinsel yoldan algılanışı çok gerilerde kalır -ve aslında insanlık için ilk defa olası olan şeyden uzaklaştırır.''