Sanat, Allah’ın kişiye verdiği bir emanettir.Allah bu emaneti, yere, göğe, tüm dağ ve denizlere sundu ama hiçbiri yüklenmedi.Bu ifadeyle anlatılmak istenen, Allah’ın durup “Ey dağ ve gökyüzü! Siz ister misiniz bu emaneti?” demesi ve onların da “hayır!” demeleri, sonra kişinin yüklenmesi değildir.Aksine, dağlar ve denizler, yaratıcılık, duyarlılık ve mevcut olandan çok bir ihtiyaca sahip değildirler.Onlar ne muhtaç olduklarını, ne ıstırap çektiklerini, ne dertli olduklarını, ne de yaratabileceklerini hissederler.Sadece insandır, yüklenen.Neyi? Hissedebileceği, seçebildiği ve yaratabildiği bir yeteneği.Sanat; doğa ve varlığı, istediği durumda bulunmayan şekle sokmak yada isteyip de bulamadığı şeyleri meydana getirmek için, Tanrı’nın yaratmasının tecellisi olan bu varlığın sürdürülmesinde insan yaratıcılığının tezahürüdür.