Çevirisini sunduğumuz bu eserde Alain de Libera, 'Ortaçağ Felsefesi' hakkında can müşteri şu üç soruya cevap aramaktadır: Böyle bir konu mevcut mıdır? Ya da Ortaçağ Felsefesi diye bir şey mevcut mıydı? Ortaçağ felsefesi, vahyedilmiş ve felsefeyle donatılmış bir teolojiden değişik bir şey midir? Niteliği ne olursa olsun Ortaçağ felsefesi, genel felsefe tarihine anlamlı bir katkıda bulunmuş mudur?
Yazar, çalışmasında yaygın olarak merkeze alınan 'Batı' ve 'Hıristiyan' ortak paydasında ele alınıp incelenen Ortaçağ felsefesine değişik bir perspektifte yaklaşmaktadır. Buna göre ele aldığı konularda gerçek bir meşruiyetten irak egzotik eklentiler olarak algılanıp dışlanan Batılı olmayan Hıristiyanlar; değişik bir deyişle Doğulu Hıristiyanlar ve Hıristiyan olmayan Batılılar; Araplar ve Yahudiler göz ardı edilmemiş ve daha objektif bir ortaçağ vizyonu sergilenmeye çalışılmıştır. Dolayısıyla kitabın beş ana bölümünü sırasıyla; Bizans'ta Felsefe, Doğu İslam dünyası, Batı İslam dünyası, Yahudi Felsefesi ve Latin Ortaçağı oluşturmaktadır. Libera özellikle, translatio studiorum halinde kavramsallaşan 'Eğitim merkezlerinin yer değiştirmesi' tarihi olgusunun izlerini takip etmekte, Ortaçağın sonuna kadar sürecek olan İlim ve felsefenin eklemli yapısını ve sürekliliğini ortaya koyarak bu hareketin oluşturduğu Bizans'tan Bağdat'a, Tunus'tan Endülüs'e, Sefarad'dan Provence'a, Toledo'dan Paris'e felsefî yöntemleri takip etmeye çalışarak projesini şekillendirmektedir.